Dit is de Palestijnse vorm van onze Kerkuil, die daar Witte Uil (Tyto alba = Strix flammea var. alba) genoemd wordt. Het is een zeer nuttige vogel, die zich vnl. voedt met kleine knaagdieren (muizen enz.).
Zijn snuivend en sissend geluid is zeer spookachtig en verwekt een huivering bij wie het hoort. Deze laatste eigenaardigheid leidt er toe het Hebr. tĭnsjĕmeth (Lev. 11; 18; Deut. 4 : 16 — St.Vert. „kauw”), dat in verband staat met het werkwoord „snuiven”, weer te geven door de naam van deze vogel.
