(Pavo cristatus). Het staat niet vast, dat de toekkijjīm, die door de Tarsisvloot van Salomo worden aangevoerd (1 Kon. 10 : 22; 2 Kron. 9 : 21), p. geweest zijn.
Dit is moeilijk uit te maken, omdat het woord alleen op deze twee plaatsen voorkomt. (Dat Job 39 : 16 in de St.Vert. ook nog „pauw” heeft, berust op onjuiste vertaling). Toch zijn de oude vertalingen en ook de joodse schrijvers eenstemmig in hun mening en ook is er wel overeenkomst met de Indische naam voor het dier. Het vaderland van deze prachtige vogel is Indië en Ceylon en hij bewoont daar de bossen en de jungle, speciaal van de meer bergachtige streken. Er is groot verschil, evenals bij de meeste andere Hoenderachtigen, tussen mannetje en wijfje. De haan trekt vooral de aandacht door zijn prachtige staartveren, waarmede hij geregeld „pronkt”. Hoewel het vlees van de p. eetbaar is en de Romeinen hersenen en tong als een buitengewone delicatesse beschouwden, zal hij in Israël wel alleen als siervogel gehouden zijn.
