Bij de verovering van Kanaän werd M. toegewezen aan Manasse, Jes. 17 : 11. Maar Manasse verdreef de inwoners van M. niet, Richt. 1 : 27.
Aan de wateren van M. streed Israël onder Barak tegen de Kanaänieten, Richt. 5 : 19. Later moet de stad wel aan Israël behoord hebben, want één van Salomo’s bestelmeesters heerste over de vesting, welke door deze koning versterkt werd, 1 Kon. 4 : 12; 9 : 15. Ahazia, koning van Juda, vluchtte voor Jehu en stierf in M., 2 Kon. 9 : 27. Tenslotte wordt verhaald, hoe koning Josia hier streed en sneuvelde in de strijd tegen Farao Necho, 2 Kon. 23 : 29 en 30. Twee bijzonderheden uit deze Bijbelse mededelingen zijn belangrijk: ten eerste, dat bij de oude stad meer dan eens fel gestreden werd, zoals in de dagen van Barak en Josia; ten tweede, dat Salomo hier in M. had een van de „wagensteden en de steden der ruiteren”. Beide bijzonderheden worden merkwaardig belicht door de oude geschiedenis en de opgravingen van M. Want M. was een vesting met een sleutelpositie. Reeds de geduchte Farao Thotmes III, die in 1479 de stad veroverde, erkende haar sterke positie: de inneming van M. gold voor hem de verovering van duizend steden! In de Egyptische teksten wordt deze stad in verband genoemd met Thaänach, evenals in de Bijbel, Joz. 17 : 11. Inderdaad heeft men in de nabijheid van Thaänach het oude M. gevonden en wel in de ruïneheuvel Tell el Mutesellim (= heuvel van de stadhouder; Guérin was de eerste, die hier M. aanwees en vermoedde dat in de naam Tell el Mutesellim een herinnering leefde aan de koninklijke stadhouder onder Salomo, die in M. resideerde, 1 Kon. 4 : 12). De opgravingen brachten hier zekerheid. Eerst werd op initiatief van Deutsche Palästina Verein door Schumacher van 1903 tot 1905 gegraven, en sinds 1926 door de Amer. Oriental Society. Een interessante vondst bij de eerste opgraving was het zegel van Sjema, de dienaar van Jerobeam II. Bij de werkzaamheden der Amerikanen was uitermate belangrijk de ontdekking van de grote watertunnel, de stallen van Salomo en het paleis van de stadhouder Baäna, 1 Kon. 4 : 12.
