Het Hebr. woord massā, dat de betekenis heeft: het dragen, de last, komt ook voor in de zin van: opheffing der stem, uitspraak, Godsspraak; in dit laatste geval wordt het van een uitspraak der profeten gebruikt. St.Vert. spreekt in dit geval van: last.
N.B. Gen.: Godsspraak. Vgl. o. a. Jes. 13 : 1; 14 : 28; 15 : 1; 17 : 1. Doch in Jer. 23 : 33—40 moet om der wille van het woordspel de vertaling „last” gehandhaafd blijven. Sommigen echter (o. a. P. A. H. de Boer in Oud-Testamentische Studiën, Leiden V 1948, bl. 197—214) ontkennen de hierboven opgegeven tweede betekenis van massā en schrijven slechts de betekenis: het opheffen, het dragen, de last, er aan toe.
