In de Oudheid werd i. verkregen door het roet, dat bij het verbranden van hars, pek of naaldhout ontstond, te vermengen met gom en water of azijn. De i. was dus altijd zwart.
Een dergelijke stof werd ook gebruikt voor het verven van rouwklederen. Omtrent het schrijven van de wetsrollen zegt de Misjna: „Een wetsrol moet men schrijven met i., die vervaardigd is uit roeten van oliën, opgelost in galnotenvocht”. Deze methode was dus in de eerste eeuwen n. C. in gebruik. In het O.T. wordt alleen Jer. 36 : 18 het gebruik van i. vermeld. In het N.T. is het gebruik algemener, 2 Cor. 3 : 3; 2 Joh. : 12; 3 Joh. : 13. De i. werd bewaard in een koker, die aan of in de gordel gedragen werd, Ez. 9 : 2. Deze was van hoorn, hout of metaal. Naast de ruimte voor de i. was een schede, waarin het schrijfriet bewaard werd.
