mogelijk „dorre” of „verschroeide berg”; de berg Gods Ex. 3 : 1; maar Ex. 17 : 6 is sprake van de rotssteen in H.; Ex. 33 : 6 van de berg H.; Deut. 1 : 6 de berg H.; Deut. 4 : 10; 1 Kon. 8 : 9; 19 : 8; Ps. 106 : 19. In verschillende teksten krijgt men de indruk dat H. en Sinaï twee namen zijn voor de berg Gods, waar Mozes het gezicht kreeg van de brandende braambos en waar hij de tafelen der wet ontving.
Ook Hieronymus meent dit.H. kan verklaard worden als droog, verschroeid. Waar nu Ex. 17 : 6 gezegd wordt: Zie, Ik zal aldaar voor uw aangezicht op de rotssteen in H. staan, en gij zult op de rotssteen slaan, zo zal er water uitgaan, dat het volk drinke — is dit de reden, waarom sommigen bij H. niet denken aan een berg, maar aan een plaats, een land verschillend van de berg Sinaï. Zij durven zelfs zeggen: de rotssteen in H. was niet op een berg, maar in de vallei, waardoor het volk Gods getrokken was. Nog weer anderen zeggen: H., droge verschroeide streek is de naam, die oorspronkelijk werd toegepast op het granietmassief van het Sinaï-schiereiland, en omvat op zijn beurt weer de massieven van de Serbal en de Sinaï. De Israëlieten kwamen aan de rotssteen in H., welke door een wonder water gaf. Daarna verreisden zij en werden aangevallen door de Amalekieten. Na hun verblijf in Rafidim trokken de Israëlieten naar de woestijn Sinaï (Ex. 19 : 1), welke gelegen is in H. Deze opvatting wordt terecht het meest aangehangen. Gelijk ook Prof. v. Gelderen schreef: In Ex. 19 : 20 daalt de Heer neer op de spits van Sinaï en Mozes klimt daarheen op. Dus moet Sinaï een bepaalde berg wezen. Van H. blijkt dit nergens, want de Hebreër zegt vaak „berg” in de zin van „gebergte”. Wellicht was H. de algemene naam van heel het Sinaïgebergte en Sinaï de speciale naam van de berg der wetgeving.
