Wat is de betekenis van zwaai?

zwaai - Zelfstandignaamwoord 1. zwaaiende beweging zwaai - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van zwaaien ♢ Ik zwaai 2. gebiedende wijs van zwaaien ♢ zwaai! 3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van z...

zwaai - zelfstandig naamwoord 1. groetende beweging van je arm door de lucht ♢ hij zwaaide naar ons toen hij vertrok Zelfstandig naamwoord: zwaai de zwaai

→ swing

(de) - iemand een zwaai geven, iemand een klap, oorvijg geven.

zie zwei

1. Klap, slag, veeg om de oren, in het gezicht; oorveeg; vooral in de verb. iem. een zwaai geven, een zwaai krijgen. 2. In de verb. op (de) zwaai gaan, zijn, aan de zwier gaan of zijn, zwaaien en zwieren. Dat hij naderhand vernemen moest hoe ze met een ander op zwaai was geweest, STREUVELS 1964, 281.

(de), (ook:) teleurstelling. -: een zwaai geven (gaf, heeft gegeven), teleurstellen, een teleurstelling bezorgen. -: een zwaai hebben/krijgen (had, heeft gehad; kreeg, heeft gekregen), nemen (nam, heeft genomen), een teleurstelling hebben, incasseren. Ik keek niet meer om. Ik dronk een bittere coca-cola bij de chinees. Deze keer was ik niet blijven...

s., swaei, swink, swing, swang; snelle —, gier, gisel.

...