Wat is de betekenis van zeemanschap?

o., kundig- of vaardigheid ter zee : dat getuigt van groot zeemanschap: een daad van slecht zeemanschap ; — (fig.) zeemanschap gebruiken, met overleg handelen, niet al te streng zijn, geven en nemen; thans komt er zeemanschap te pas (Staring);

vaardigheid, kundigheid in het varen op zee. Voorbeelden: Het is een veelomvattende gids voor praktisch zeemanschap, of je nu zeilt in een kleine eenmansboot of een meerrompsjacht. http://www.varen.be/ Een elementaire kennis hebben van zeemanschap waaronder het kunnen maken van een aantal knopen. http://www.redderaanzee.wob...

zeemanschap - Zelfstandignaamwoord 1. vaardigheid in het bedienen, onderhouden en het besturen van een schip Woordherkomst Afgeleid van zeeman met het achtervoegsel -schap. Verwante begrippen stuurmanskunst

Zeemanschap - goede → Goede Zeemanschap, → Vaarreglement.

s.n., sémanskip (it).

ook practische zeevaartkunde genoemd, onderdeel van de stuurmanskunst, dat zich bezighoudt met de behandeling van schepen en bijbehorende uitrusting, voor zover zulks buiten het gebied der navigatie valt. Verschillende handboeken rekenen van de laatste ook het varen op rivieren, of in de nabijheid van land en ondiepten (z navigatie) met bijbehorend...

v. (zeevaartkunde): zegsw. zeemanschap gebruiken, wat geven en nemen, weten te schipperen.

➝ Zeevaartkunde.

v. zeevaartkunde: daad van slechte -; gebruiken, weten te schipperen, te geven en te nemen.