Wonder (verwondering)
o. (-en), 1. verwondering, (alleen nog): geen wonder!, eig. het geeft geen verwondering; het is zeer begrijpelijk; 2. iets buitengewoons, iets dat men niet verklaren kan; afwijkend van het gewone: het is een wonder dat hij het er levend afgebracht heeft; de liefde doet wonderen; (zegsw.) de wonderen zijn de wereld nog niet uit, er gebeuren nog wel...
