Wat is de betekenis van woedend?

...

...

bn. bw. (-er, -st), 1. in woede verkerend, zeer verbolgen: hij was woedend; woedend kwam hij op ons af; — woede doende blijken: woedende blikken naar iem. werpen ; — (overdr.) woedende toorn ; in een woedende bui; 2. (fig.) zeer onstuimig: de zee, met nog woedende golven, die ons ophieven naar de lucht, en weer neerdompelden in...

woedend - Bijvoeglijk naamwoord 1. bijzonder boos, heel erg kwaad ♢ Zijn woedende vader gaf hem een week huisarrest. ♢ Wanneer iemand woedend is wordt dat gezien als een graadje erger na kwaad zijn en twee graden erger dan boos zijn. woedend...

woedend - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: woe-dend 1. heel erg boos ♢ hij werd woedend op de jongen die hem uitschold Bijvoeglijk naamwoord: woe-dend ... is woedender dan ... het woeden...

baie kwaad, boos.

adj. & adv., woedend, forwoedend, breinroer(d), pûr, pûrlilk, (pûr)razend, springend, springende lilk, springnitelich, -razend, divelsk, duvelsk, hellich, brysken, kûgelsk; — zijn, de divel, duvel, hel, pikbal ynhawwe; — maken, de pikbal ynjaen; — kijken, sjen as in wyld, sje...

...

bn., bw. (zeer boos): hij werd woedend, erg nijdig; z. woedend maken over; woedend zijn over iets, op iem.; hij keek mij woedend aan.