Wat is de betekenis van wiskunde?

wiskunde - Zelfstandignaamwoord 1. (wetenschap) de formele studie van patronen en structuren ♢ Alle soorten angst, voor wiskunde, ruimtelijk inzicht of angst in het algemeen, bleken een wezenlijk verband met genen te hebben. Woordherkomst samenstelling van wis(bijvoeglijk naamwoord...

wiskunde - zelfstandig naamwoord uitspraak: wis-kun-de 1. wetenschap die zich bezighoudt met de eigenschappen van getallen ♢ hij studeert wiskunde Zelfstandig naamwoord: wis-kun-de de wiskunde

wetenschap die zich met de wetten en verhoudingen van getallen en figuren bezighoudt. Te verdelen in rekenkunde en algebra, die zich met de getallen en rekenkundige wetten bezighouden, en in meetkunde, die zich bezighoudt met de lijnen, hoeken, vlakken en lichamen. De zogenaamde moderne wiskunde is geen nieuwe wetenschap, maar benadert de principes...

meetkunde en algebra, matesis(e).

s., wiskunde.

...

v., mathematica, mathesis, de wetenschap die zich met grootheden en uitgebreidheden als zelfstandige gegevens bezighoudt: de wiskunde wordt verdeeld in zuivere en toegepaste wiskunde ; de zuivere wiskunde in de reken- en stelkunde die de getallen, en in de meetkunde welke de uitgebreidheden behandelt; de toegepaste wiskunde omvat o.a....

mathesis, wetenschap die zich rekenschap geeft van de eigenschappen der ruimte en der getallen, zoals de menselijke geest die voorstelt. Zuivere W. (a) getallen-W.: getallenleer, algebra, differentiaal- en integraalrekening; (b) meetkunde: planimetrie (vlakke meetkunde), stereometrie (ruimte-meetkunde), goniometrie, trigonometrie (driehoeksmeting...

of mathesis is het geheel der gevolgtrekkingen, die op een door vaste wetten beheerste wijze van redeneren (z bewijs, eigenschap) afgeleid kunnen worden uit algemene of bijzondere onderstellingen, axioma’s, definities of gegevens genaamd, die uitsluitend betrekking hebben op het al of niet onderscheidbaar en herkenbaar zijn van...