Wat is de betekenis van werven?

werven - Werkwoord 1. (ov) mensen zien te verkrijgen als lid of voor een bepaalde taak ♢ Rusland noemt naam Britse diplomaat die spionnen wierf. werven - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord werf

werven - onregelmatig werkwoord uitspraak: wer-ven 1. lid maken of in dienst nemen ♢ hij heeft drie nieuwe leden geworven Onregelmatig werkwoord: wer-ven ik werf jij/u werft ...

In tegenstelling met het huidige spraakgebruik werd een ‘erf’, de onbebouwde ruimte bij of rondom een woning, vroeger algemeen een werf genoemd (Zaanse uitspraak: worf). Ook de stukken land waarop de molens waren geplaatst heetten werven, evenals de opslagplaatsen van de houthandels en -zagerijen. Hout werd vaak ‘aan de werf gekoc...

of aanwerven, het aantrekken van mensen voor dienstneming in het leger of aan boord van koopvaardij- of marineschepen, verder voor industrieën en bouwwerken.

...

(wierf, heeft geworven), 1. publiekelijk in dienst nemen, t.w. door middel van tussenpersonen die de voorwaarden bekendmaken (en zo aantrekkelijk mogelijk voorstellen), waarbij vaak een handgeld gegeven wordt: matrozen, soldaten werven; vals, met list werven, ronselen; — zich daarmee onledig houden : men werft in ’t ganse land...

wierf, h. geworven (overhalen om dienst te nemen): soldaten, matrozen werven; fig. leden werven, overhalen lid te worden.

('wervəl) (wierf, heeft geworven) [Got. hwairban, zich draaien, heen en weer gaan] 1. overhalen om dienst te nemen : soldaten, matrozen -. 2. overhalen tot een partij of gezelschap : leden -.

wierf, heeft geworven), overhalen om dienst te nemen, te komen werken of lid te worden: soldaten werven; arbeidskrachten werven; abonnees werven.