Wapenkoning
m. (-en), hoofd der herauten (inz. bij de inhuldiging van een vorst).
E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)
was in de Middeleeuwen het hoofd van de herauten en bekleedde met zijn helpers een hoge rang aan het hof. Hun taak bestond uit het houden van de zgn. jelmschouw” voorafgaande aan de aanvang van tournooien, en uit het onderzoek van de juistheid en rechtmatigheid van de wapens der deelnemers. Bij het verdwijnen van de steekspelen bleef hun werk...
M. J. Koenen's (1937)
m. wapenkoningen (bij tornooien, officiële plechtigheden: een zeker hofbeambte, heraut).
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
m. (-en), 1. in de 14e eeuwen later heraut van de hoogste graad; 2. hoogste ambtenaar, erefunctionaris van de Hoge Raad van Adel. Verscheidene ‘Koningen van Wapenen’ vervulden bij de werkzaamheden van de Hoge Raad van Adel tot het laatst van de 19e eeuw een rol. Bij de inhuldiging van de Ned. koning(in) speelt de wapenkoning een rol;...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: