Vonkelen
v., fonkelje, sprankelje.
Wat is de betekenis van VONKELEN?
Groot woordenboek der Nederlandse taal
Van Dale Uitgevers (1950)
Vonkelen
(vonkelde, heeft gevonkeld), vonken schieten of om zich verspreiden. [In overdr. bet. schrijft men gewoonlijk fonkelen.]
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal
M. J. Koenen's (1937)
vonkelen
vonkelde, h. gevonkeld (eig. vonken schieten, verspreiden): het vuur vonkelt in de smidse; verg. fonkelen.
Modern Woordenboek
Jozef Verschueren (1930)
vonkelen
('vonkələn) (vonkelde, heeft gevonkeld) vonken schieten, verspreiden: het vuur vonkelt in de smidse; in overdrachtelijke betekenis zegt men, in plaats van -, fonkelen. Syn. →: blinken.
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
VONKELEN
VONKELEN - (het vonkelde, heeft gevonkeld), vonken schieten of om zich verspreiden. (In overdr. bet. schrijft men fonkelen). VONKELING, v. het vonkelen.
Gerelateerde zoekopdrachten