voltrekken
voltrekken - Werkwoord 1. (ov) ten uitvoer brengen ♢ Het vonnis werd hedenmorgen voltrokken. 2. (refl) zich ~: gebeuren ♢ Er voltrok zich een ramp. Woordherkomst samenstelling van vol en trekken Synoniemen [1] uitvoeren, ver...
Wat is de betekenis van voltrekken?
Muiswerk Educatief
Muiswerk Educatief (2017)
voltrekken
voltrekken - onregelmatig werkwoord uitspraak: vol-trek-ken 1. wat zich afspeelt ♢ er voltrok zich een ramp 2. ervoor zorgen dat het plaatsvindt ♢ de ambtenaar voltrok het huwelijk On...
Groot woordenboek der Nederlandse taal
Van Dale Uitgevers (1950)
Voltrekken
(voltrok, heeft voltrokken), volvoeren, ten uitvoer brengen, voltooien : een klein half uur kon 't ganse werk voltrekken (Staring); thans alleen nog in bepaalde toepassingen in de zin van plaats doen hebben waartoe besloten is : een vonnis voltrekken; een huwelijk voltrekken, sluiten.
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal
M. J. Koenen's (1937)
voltrekken
voltrok, h. voltrokken (iets, dat besloten, bevolen is, ten uitvoer brengen): een huwelijk voltrekken, sluiten.
Modern Woordenboek
Jozef Verschueren (1930)
voltrekken
(vol'trekkәn) (voltrok, heeft voltrokken) 1. wat besloten is uitvoeren, verrichten: een vonnis -. 2. plechtig sluiten: een huwelijk -. Syn. ➝ aangaan.
Oosthoek Encyclopedie
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
Voltrekken
(voltrok, heeft voltrokken), iets dat besloten is ten uitvoer brengen; thans alleen nog in: een vonnis een huwelijk voltrekken, sluiten; zich voltrekken, zijn beloop nemen.
Gerelateerde zoekopdrachten