Vlooienkruid
s.n., fliejager.
E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)
(Pulicaria Grtn.), plantengeslacht uit de familie der Composieten met 30 meest mediterrane soorten, vertakte, behaarde, onaangenaam riekende, vaak vochtlievende kruiden met verspreide, lancetvormige, gaafrandige of getande bladen en gele hoofdjes met een vlakke bloembodem zonder stroschubben, een omwindsel uit een paar rijen smalle bl...
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)
(Pulicaria), een plantengeslacht van de fam. der samengesteldbloemigen, komt met een paar soorten ook in onze streken voor. Tot 90 cm hoog worden heelblaadjes (P. dysenterica), die vrij algemeen op vochtige plaatsen groeien, terwijl het v. (P. vulgaris) slechts zeldzaam is en tot 30 cm hoog wordt. Bouman.
Jozef Verschueren (1930)
o. kruid met van onderen wollige bladeren en gele bloemen, waarvan de geur de vlooien zou verdrijven (Pulicaria vulgaris)
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: