Wat is de betekenis van Verrotting?

Verrotting is biologische vertering van organisch materiaal; in combinatie met anaërobische condities.

Benaming voor een huurgraf, meestal voor de duur van tien tot vijftien jaar. In de zeventiende en achttiende eeuw werd een huurgraf een 'verrottinge' genoemd.

Een vijftienjarige scholiere uit Voorhout kent de verwensing krijg allemaal verrotting achter je hartkleppen! Die verwensing drukt woede en minachting uit. zie verrotten.

of bederf ontstaat door rottingsbacteriën. Deze zetten eiwithoudende dode plantaardige of dierlijke stoffen om, waarbij zich de gassen ammoniak en zwavelwaterstof vormen. De verrotting is een belangrijk en noodzakelijk proces in de huishouding der natuur. Zij voert de dode organische bestanddelen terug in de kringloop van de stof. Voedingsmidd...

s., forrotting.

v., het verrotten; bederf, ontbinding : een gezond hart is het leven des vleses, maar nijd is verrotting der beenderen (Spr. 14 : 30).

v. (het verrotten).

v. het verrotten. Syn. bederf.

De ontbinding van organische stoffen, heeft het beste plaats bij aanwezigheid van vocht, dampkringslucht en gematigde temperatuur. Hierbij vormt zich koolzuur, water en stikstof, waardoor een onaangename geur ontstaat. Ze vervult een hoogst belangrijke rol in de natuur.

de ontbinding van organische stoffen, meestal gepaard met een onaangenamen geur; hierbij is de aanwezigheid van vocht, van dampkringslucht en een middelmatige temperatuur een voorwaarde. Zie ook Ontbinding.

zie Bederf.

Verrotting is de langzame oxydatie van een brandend ligchaam, veroorzaakt en onderhouden door een gistingwekkende zelfstandigheid. Men beperkt het denkbeeld van verrotting meestal tot de geleidelijke oxydatie, welke bij aanwezigheid van vochtigheid, dampkringslucht en eene gemiddelde temperatuur ontstaat. De voortbrengselen der verrotting zijn kool...