Wat is de betekenis van verrekkeling?

(19e eeuw) (scheldw.) gemeen persoon; ellendeling; rotzak*. • verrekkelîng; scheldwoord; iemand wien men toewenscht dat hij (of zij) verrekt. (H. Molema: Woordenboek der Groningsche volkstaal, in de 19de eeuw. 1895) • As die gattes, die verrekkeling van 'n Davy uit de zocieteit komp verzuip 'k 'm, (Herman Heyermans: Diamantstad. 19...

gemeen persoon; ellendeling; rotzak. Reeds bij Molema (1887). As die gattes, die verrekkeling van ’n Davy uit de zocieteit komp verzuip ’k ’m, (Herman Heyermans, Diamantstad, 1903) Maar je moest ’m kennen, de doerak! Hier — nou kon ik met m’n eigen ogen zien, wat voor een rauwe verrekkeling het was! (Piet Bakker...