Wat is de betekenis van verplichten?

verplichten - Werkwoord 1. (ov) tot regel maken dat iets moet ♢ Dat verplicht je tot niets. Woordherkomst afgeleid van plicht met het voorvoegsel ver- en met het achtervoegsel -en Verwante begrippen dwingen, noodzaken, verbinden

verplichten - regelmatig werkwoord uitspraak: ver-plich-ten 1. hem iets opleggen ♢ je bent verplicht om rechts te houden in het verkeer Regelmatig werkwoord: ver-plich-ten ik verplicht j...

1. Van omstandigheden: (iem.) dwingen, noodzaken, nopen. De omstandigheden hebben mij verplicht zo te handelen. - Het slechte weder verplichtte ons thuis te blijven, Schrijft. 1966, 192. Hij werd verplicht de tocht te voet verder te zetten, BROUWERS 1978, 217. 2. Met een zaak als onderwerp: iem. een dienst bewijzen waardoor hij tot dankba...

v., forplichtsje, bine; verplicht zijn om, hâlden wêze om.

(verplichtte, heeft verplicht), 1. noodzaken, als plicht opleggen : hij verplichtte mij hem behulpzaam ie zijn ; de wet verplicht ons daartoe ; 2. door dienst verbinden : iem. (aan zich) verplichten, hem een dienst bewijzen waardoor hij tot dankbaarheid aan ons gehouden is.

verplichtte, h. verplicht (als een plicht opleggen, noodzaken): iem. verplichten tot betaling; iem. verplichten tot een dienst; iem. (aan zich) verplichten, door diensten aan zich verbinden; een verplicht leervak, wettelijk voorgeschreven.

(verplichtte, heeft verplicht) 1. noodzaken: iemand tot betaling -. 2. dienst doen, bewijzen. 3. door een bewezen dienst verbinden: iemand (aan zich) -.

(verplichtte, heeft verplicht), noodzaken, als plicht opleggen: de wet verplicht ons daartoe; iemand (aan zich) verplichten, hem door een dienst aan zich binden.

zie Plechtig.