Wat is de betekenis van vernuftig?

UIT: Na de Bafta's nu de Oscars? (Nico Krols, De Morgen, 14 februari 2011) CONTEXT: En het studiosysteem stak zo VERNUFTIG in elkaar dat de acteurs elkaar de hand schudden voor een sc�ne en, hop, begonnen te spelen. : vindingrijk, ingenieus UITSPRAAK: [ver-nuf-tuhg] WOORDFEIT: Het Nederlands heeft vernuftig en vernuft 'scherpzinnighei...

vernuftig - Bijvoeglijk naamwoord 1. van iets dat het heel slim bedacht is, dat er veel verstand voor gebruikt is ♢ Dat was een heel vernuftige oplossing voor een toch wel ingewikkeld probleem. Woordherkomst afleiding van vernuft met het achtervoegsel -ig

vernuftig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: ver-nuf-tig 1. wie het vlug snapt en snel reageert ♢ mijn schoonzoon is een vernuftige jongen 2. wat slim en handig werkt ♢ dat is een vernuftig appa...

skerpsinnig; oulik.

adj. & adv., fornimstich, snoad, kunstich, witlik.

...

bn. bw. (-er, -st), 1. scherpzinnig, vindingrijk : een vernuftig man ; vernuftig uitgedacht, gevonden : 2. met vernuft uitgedacht, daarvan getuigend : een vernuftig apparaatje.

bn., bw. (verstandig-scherpzinnig): een vernuftig man, vindingrijk; vernuftig uitgedacht, schrander.

bn. en bw. (-er,-st) 1. scherpzinnig, vindingrijk: een man. Syn. ➝ begaafd. 2. schrander, geestig. Syn. ➝ aardig.