vernuftig

betekenis & definitie

vernuftig - bijvoeglijk naamwoord
uitspraak: ver-nuf-tig

1. wie het vlug snapt en snel reageert
♢ mijn schoonzoon is een vernuftige jongen
2. wat slim en handig werkt
♢ dat is een vernuftig apparaat

Bijvoeglijk naamwoord: ver-nuf-tig
... is vernuftiger dan ...
het vernuftigst
de/het vernuftige ...
iets vernuftigs

Synoniemen
goochem, ingenieus, intelligent, pienter, scherpzinnig, schrander, slim, snugger, uitgekiend

Tegenstellingen
dom, onnozel, stom, suf, sullig