Wat is de betekenis van vernielen?

vernielen - Werkwoord 1. (ov) grondig kapotmaken ♢ De dronken bende vernielde alles wat hun voor de voeten kwam. Woordherkomst afgeleid van het Middelnederlandse niel met het voorvoegsel ver- en met het achtervoegsel -en Verwante begrippen vernietigen, verwoesten, te gronde...

vernielen - regelmatig werkwoord uitspraak: ver-nie-len 1. ervoor zorgen dat er niets van overblijft ♢ die brand heeft het huis totaal vernield 2. kapot maken ♢ hij heeft met zijn brommer het he...

s., forniele, -grieme, -woastelje, -wuostelje, -rinnewearje, -distruwearje, toslope, -ropje, -roppe, -gnjirdzje, ûntheisterje; door vreten —, tofrette.

...

(vernielde, heeft vernield), te niet doen : stukmaken, afbreken : een hek vernielen ; verwoesten : de stad werd door brand vernield; die jongens vernielen alles ; (van pers., vero.) verdelgen : het zwaard zal hen vernielen ; nog wel als bedreiging: ik zou hem kunnen vernielen .

vernielde, h. vernield (stuk maken; onbruikbaar maken; verdelgen, verwoesten): die aap van een jongen vernielt alles.

(vernielde, heeft vernield) 1. te niet doen, stukmaken, bederven. ➝ tand. 2. verwoesten, verdelgen: de oorlog vernielt de dorpen. 3. onbruikbaar maken. vernielend bn. en bw. verdelgend.

(vernielde, heeft vernield), tenietdoen; stukmaken, afbreken: een hek vernielen; verwoesten: die jongens vernielen alles.

van 't Mnl. niel ter neder, omver, onderste boven, van ui = neer; zie Nest1). Vernielen w. d. z.: wegmaken door omver werpen, en bij uitbreiding: stuk maken. 1) Als een bewijs, dat onze dialecten nog belangrijke taalschatten uit overoude tijden bewaren, wijs ik hier op het woord nuul (dialect van Renswoude, Geld. Vallei), dat onderste boven b...