Wat is de betekenis van verdoving?

verdoving - Zelfstandignaamwoord 1. verbijstering 2. (medisch) bedwelming door een middel om geen bewustzijn te hebben, volledig of gedeeltelijk ♢ Bij de tandarts kreeg hij een verdoving. Woordherkomst Naamwoord van handeling van verdoven met het achtervoegsel -ing

verdoving - zelfstandig naamwoord uitspraak: ver-do-ving 1. het gevoelloos maken in verband met een operatie ♢ een narcotiseur zorgt voor de verdoving 1. onder plaatselijke verdoving [alleen van de...

Het minder gevoelig of helemaal gevoelloos maken van het hele lichaam of een deel ervan. Als je lichaam wordt verdoofd, voel je geen pijn meer. Bij een plaatselijke verdoving krijg je meestal een medicijn in de huid gespoten, waardoor je geen pijn of andere prikkelingen meer voelt. De zenuwen tussen dat deel van het lichaam en je hersenen zijn dan...

uitschakeling van het bewustzijn, met geweld of kunstmatig. De verdoving ontstaat 1. als gevolg van een hersenschudding b.v. ten gevolge van een ongeval; 2. door het inwerken van chemische middelen bij de narcose.

het opheffen of verminderen van de prikkelbaarheid; men onderscheidt daarbij algemene verdoving of narcose (zie aldaar) naast plaatselijke verdoving of anaesthesie* (r. analgesie2).

s., fordôving.

...

v. (-en), 1. het verdoven ; 2. het verdoofd-zijn, gevoelloosheid : in een toestand van verdoving.

zie Narcose.