Marc De Coster (2020-2024)
1) (1933) (Barg.) ontdekt; ontmaskerd; verraden. Vgl. Frans 'brulé'. • (Paul Van Hauwermeiren: Bargoens zakwoordenboek. 2011) • (Paul van Hauwermeiren: Bargoens. Vijf eeuwen geheimtaal van randgroepen in de Lage Landen. 2020) 2) (1988) (wielr.) te vroeg te veel verboden middelen gebruikt hebben: 'een verbrande coureur'....
Wiktionary (2019)
verbrand - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verbranden ♢ Ik verbrand 2. gebiedende wijs van verbranden ♢ verbrand! 3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verbranden ♢ verbrand j...
Prof. dr. P.G.J. van Sterkenburg (1997)
De betekenis ‘verduiveld’ is ontstaan onder invloed van verbrabbeld, verbribbeld, verbruid, verbrast e.d. De oorspronkelijke begripsinhoud ‘door vuur vernietigd of verteerd’ is op de achtergrond geraakt. Verbrand is een alleen nog maataanduidend, affectief geladen woord geworden, vooral gebezigd in de overtreff...
Getty Research Institute (1990)
verbrand - Wordt gebruikt voor het procédé waarbij iets wordt veranderd, beschadigd of verteerd door vuur of hitte. Gebruik 'branden' als iets geheel of gedeeltelijk wordt verteerd door vuur, hetzij opzettelijk, hetzij per ongeluk.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
