Vacilleren
wankelen; weifelen, vacuole, holte in het protoplasma met celvocht gevuld
Jozef Verschueren (1930)
(vacilleerde, heeft gevacilleerd) [Fr. < Lat. vacillare] 1. Eig. wankelen. 2. Metf. besluiteloos zijn.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: