Wat is de betekenis van Uitzitten?

uitzitten - Werkwoord 1. (ov) de relatief lange tijd dat men ergens hoort te zijn daar ook inderdaad blijven ♢ Die straffen worden zelden in hun geheel uitgezeten. Woordherkomst samenstelling van uit(bijwoord) en zitten(werkwoord)

uitzitten - onregelmatig werkwoord uitspraak: uit-zit-ten 1. er tot het einde toe blijven ♢ Aylin heeft die saaie film toch helemaal uitgezeten 2. je straftijd in de gevangenis doorbrengen ♢ hij...

in de uitdr. uitzitten op depuntvan een naald/een punaise/op een scheermesje: een erg korte gevangenisstraf ondergaan (die men dus zonder veel moeite uitzit). Bargoense uitdr. uit de eerste helft van de 20ste eeuw (al vermeld door Endt en Frerichs). ’t Is je nogal wat - veertien pond. Die zitje uit op de punt van een gloeiende naald. (Piet Bakker:...

v., útsitte.

(zat uit, heeft uitgezeten), 1. (Zuidn.) laat in de herberg zitten; 2. zijn tijd uitzitten, zitten tot de bedoelde tijd (inz. straftijd) voorbij is; — het oude jaar uitzitten, opblijven tot middernacht op 31 December.

zat uit, h. uitgezeten (ten einde toe zitten, in de gevangenis; Z.-N. laat uitblijven): zijn vonnis uitzitten.

('uit) (zat uit, heeft uitgezeten) in de gevangenis zittend uitdoen: zijn tijd -.

(zat uit, heeft uitgezeten), 1. tot het eind toe zitten, met zitten doorbrengen: ik heb de vergadering niet helemaal uitgezeten; 2. zijn tijd -, zitten tot de bedoelde tijd (m.n. straftijd) voorbij is.

...