Wat is de betekenis van Uitvinden?

uitvinden - Werkwoord 1. (ov) nuttige methodes, toestellen of werktuigen bedenken die niet eerder bekend waren ♢ Degene die dit uitgevonden heeft heeft de mensheid een grote dienst bewezen. Woordherkomst samenstelling van uit(bijwoord) en vinden(werkwoord)

uitvinden - onregelmatig werkwoord uitspraak: uit-vin-den 1. te weten komen hoe het is ♢ heb je al uitgevonden hoe laat de trein gaat? 2. als eerste bedenken of maken ♢ vader Folkert heeft een h...

die heeft ’t uitgevonden hij of zij is zonder twijfel homoseksueel. Meestal met de toevoeging... en het verbeterd; ook hij/zij is de uitvinder. Al schertsend wordt er gerefereerd aan een technische uitvinding. Meer algemeen wordt deze slanguitdr. gebruikt m.b.t. iemand die de beste is in zijn of haar soort, iemand die helemaal thuis is in iets, het...

Uitvinden - in de uitdrukking die heeft het uitgevonden of zij is de uitvinder, verwijzing naar de nogal opzichtige homoseksualiteit van genoemde; zij loopt ermee te koop. Dat er behalve een persoonlijke ontdekking ook, grapswijze, gerefereerd wordt aan een technische uitvinding, blijkt uit de variant: Die heeft het wel niet uitgevonden, maar toch...

uitvinden - in de verb. die heeft ’t uitgevonden, hij/zij is de uitvinder, verwijzing naar iemands homosexualiteit (HNDT).

v., útfine.

...

(vond uit, heeft uitgevonden), 1. (eig.) vinden waar iets of iem. zich bevindt (in deze zin w. g.): ik zal hem wel uitvinden; 2. voor het eerst vinden hoe iets gemaakt, bewerkt of samengesteld kan worden, uitdenken (van ontdekken onderscheiden doordat dit laatste altijd veronderstelt dat het object reeds aanwezig is): James Watt...

vond uit, h. uitgevonden (iets nieuws vinden, uitdenken of samenstellen; opsporen): het photographeren met kleuren is uitgevonden door Lumière; we zullen den dader wel uitvinden; zie buskruit.