Wat is de betekenis van uitslijten?

uitslijten - Werkwoord 1. ergatief door middel van slijten een, vaak onbedoelde of dysfunctionele, vorm krijgen ♢ Het slot was uitgesleten en moest vervangen worden. Woordherkomst samenstelling van uit(bijwoord) en slijten(werkwoord)

uitslijten - Het afslijten, het lager worden of het verkleinen in omvang of kracht, ook het verslijten, vaak als gevolg van wrijving.

v., útslite.

(sleet uit, heeft en is uitgesleten), I. onoverg., 1. door slijten een holte krijgen of lager worden, afslijten : die trap is, die stenen zijn erg uitgesleten; 2. door slijten uitgewist worden: de beeldenaar van de munt is uitgesleten ; — (fig.) langzamerhand minderen, vergaan : die droefheid zal wel uitslijten. II. over...

('uit) (sleet uit, uitgesleten) I. (heeft) in het klein verkopen. II. (is) 1. door het gebruik verminderen of slijten : die steen is uitgesleten. 2. langzamerhand vergeten worden : dat voorval zal wel -.

(sleet uit, heeft en is uitgesleten), door slijten een holte krijgen of lager of minder worden; (ook fig.).

...

UITSLIJTEN - (sleet uit, heeft en is uitgesleten), wegslijten, door het gebruik verminderen, afslijten : die trap, die steenen zijn erg uitgesleten; de stempel is van de munt uitgesleten; — (flg.) afslijten, minderen, vergeten worden : die droefheid zal wel uitslijten; — in het klein verkoopen. UITSLIJTING, v.