Wat is de betekenis van uitlokking?

uitlokking - zelfstandig naamwoord uitspraak: uit-lok-king 1. verleiding tot een overtreding waardoor de andere partij wordt aangepakt ♢ de politie mag zich niet schuldig maken aan uitlokking Zelfstandig naamwoord: uit-lok-king ...

Vorm van deelneming waarbij er een initiatiefnemer is die niet zelf het strafbare feit heeft begaan. De pleger van het feit is zelf ook strafbaar.

Beweegt men een ander, b.v. door giften, misbruik van gezag of bedreiging tot het begaan van een strafbaar feit, dan wordt men evenals de dader gestraft.

v.

zie Deelneming aan strafbare feiten.

is een deelnemingsvorm in het strafrecht, bestaande in het door bepaalde, in de wet genoemde, middelen opzettelijk bewerken dat een ander een strafbaar feit pleegt. De in de wet (art. 47 2° W.v.Sr.) genoemde middelen zijn giften, beloften, misbruik van gezag, geweld, bedreiging en misleiding, benevens het verschaffen van gelegenheid, middelen o...

van een strafbaar feit. Hiermede duidt het Ned. W. v. Str. aan, dat iemand opzettelijk door bepaalde, limitatief opgesomde middelen teweegbrengt, dat een ander, die zelf strafrechtelijk aansprakelijk is, een strafbaar feit pleegt. Is de ander niet aansprakelijk, dan spreekt het W. v. Str. van het doen plegen van een strafbaar feit door dien ander....

Uitlokking - Zij, die door giften, beloften, misbruik van gezag, geweld, bedreiging of misleiding een strafbaar feit opzettelijk uitlokken, worden als daders van dat feit gestraft. Te hunnen aanzien komen echter alleen in aanmerking die handelingen, die zij opzettelijk hebben uitgelokt, benevens haar gevolgen (art. 47 Sr.). Zie AGENTS PROVOCATEURS.

v., het opzettelijk aanleiding geven tot, provocatie. Uitlokking van een strafbaar feit door giften, beloften, misbruik van gezag, geweld, bedreiging of misleiding of door het verschaffen van gelegenheid, middelen of inlichtingen is zelf ook strafbaar. Het gaat daarbij echter alleen om die handelingen, die opzettelijk zijn uitgelokt, benevens de ge...