uitgedroogde frikadel
(1915) (scheldw.) levenloos, saai, futloos persoon. • ‘Waar bemoei jij je mee, uitgedroogde friccadel?’ De ‘uitgedroogde friccadel’, die niet begreep, hoe hij aan die titulatuur kwam, suste weer: ‘Nou, nou, nou, nou!’ (J.B. Schuil, De A.F.C.-ers. 1915)