uiterlijk - Zelfstandignaamwoord 1. zoals iets of iemand er van buiten uitziet uiterlijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. betrekking hebbend op de buitenkant van iets of iemand ♢ Een uiterlijk kenmerk van deze vogelsoort is een rode stuit. 2. het laatst nog aanvaardbare ♢ Dit is de uiterlijke datum van inzending. uiterlijk - Bijwoord 1. het laatst nog aanvaardbare ...

uiterlijk - bijvoeglijk naamwoord, bijwoord, zelfstandig naamwoord uitspraak: ui-ter-lijk 1. aan de buitenkant ♢ uiterlijk leek ze kalm, maar innerlijk was ze heel boos 1. op zijn laatst ♢ je moet uiterlijk vóór 30 juni inschrijven 1. gedeelte dat naar buiten is gekeerd ♢ zi...

zie Aangezicht, zie Uitwendig.

Het begrip uiterlijk heeft 2 verschillende betekenissen: 1. uiterlijk - UITERLIJK - bn. bw. naar buiten, aan de buitenzijde zich vertoonende: de uiterlijke gedaante (van iets); — op den uiterlijken schijn afgaan, niet tot de kern der zaak doordringen; uiterlijke kenteekenen, dadelijk op te merken; — ik zal u uiterlijk over 14 dagen bezoeken, op zijn laatst over 14 dagen. UITERLIJKHEID, v. (...heden), het uitwendige, de buitenzijde. 2. uiterlijk - UITERLIJK - o. de uitwendige gedaa...

I. bn., zich aan de buitenzijde vertonend of daarop betrekking hebbend: op de uiterlijke schijn afgaan, niet tot de kern der zaak doordringen; II. bw., 1. voor het oog: scheen hij kalm; 2. niet later dan: ik zal je — over 14 dagen opbellen; III zn., o., 1. uitwendige gedaante, voorkomen: die man heeft geen gunstig —; 2. wat naar buiten zichtbaar is: dat is alleen voor het —.