uitblinken
uitblinken - Werkwoord 1. (inerg) ~ in uitzonderljk goed presteren ♢ Hij blonk vooral uit in wiskunde. Woordherkomst samenstelling van uit(bijwoord) en blinken(werkwoord)
Wiktionary (2019)
uitblinken - Werkwoord 1. (inerg) ~ in uitzonderljk goed presteren ♢ Hij blonk vooral uit in wiskunde. Woordherkomst samenstelling van uit(bijwoord) en blinken(werkwoord)
Muiswerk Educatief (2017)
uitblinken - onregelmatig werkwoord uitspraak: uit-blin-ken 1. beter presteren dan anderen ♢ Thorvald blinkt uit in wiskunde Onregelmatig werkwoord: uit-blin-ken ik blink uit (... ik uitblink) ...
Van Dale Uitgevers (1950)
(blonk uit, heeft uitgeblonken), glinsteren, schitteren boven iets anders uit, inz. fig., het of de genoemde overtreffen: hij blonk boven allen uit; meest abs.: bij een examen uitblinken, een mooi figuur maken.
M. J. Koenen's (1937)
blonk uit, h. uitgeblonken (uitstekend zijn, anderen in aanleg, talent, kennis, kunst overtreffen): bij een examen uitblinken boven anderen.
Jozef Verschueren (1930)
(blonk uit, heeft uitgeblonken) 1. glinsteren, schitteren : boven iets anders -. 2.uitsteken boven, overtreffen : hij blonk boven allen uit door zijn wetenschap; bij een eksamen -.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
(blonk uit, heeft uitgeblonken), uitstekend zijn, overtreffen: hij blonk boven allen uit; bij een examen uitblinken, een goed figuur slaan.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: