Wat is de betekenis van treurig?

treurig - Bijvoeglijk naamwoord 1. waardig beklaagd te worden ♢ Dit was een ronduit treurige voorstelling van dit prachtige toneelstuk. 2. vol treurnis ♢ Er heerste een treurige stemming. Woordherkomst Naamwoord van handeling van treuren me...

treurig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: treu-rig 1. verdriet hebben of laten blijken ♢ ik voel me treurig als de zon niet schijnt 2. wat verdriet veroorzaakt ♢ we liepen door een treurig, gri...

droewig, verdrietig; erbarmlik; aaklig.

adj. & adv., treurich, muoilik, drôf, tryst(ich); — kijken, donker sjen; het is —, it is binaud.

...

bn. bw. (-er, -st), 1. verdrietig, droevig, bedroefd: treurig gestemd zijn; — van droefheid blijk gevend: een treurig gezicht zetten; — daaruit voortkomend of er van vervuld: treurige gedachten; — treurige dagen, waarin men droevig is; 2. droefheid veroorzakende: een treurig ongeval, bericht; &rs...

bn., bw.; 1. droevig, bedroefd: wat ben jij zo treurig? 2. droefheid veroorzakend: een treurig ongeval; 3. ook: erbarmelijk: hoe heb jij gewerkt? treurig! een treurige vermaardheid.

('treurɘch) bn. en bw. (-er, -st) 1. zeer droevig : gestemd. Syn. • bedroefd. 2. droefheid veroorzakend : een bericht. 3. erbarmelijk : een -e vermaardheid. 4. akelig, naar : -e gedachten.

bn. en bw. (-er, -st), 1. verdrietig, droevig, bedroefd: een treurig gezicht zetten; treurige gedachten; 2. droefheid veroorzakend: een treurig ongeval; 3. erbarmelijk slecht: zijn schrift is treurig; het ziet er treurig voor ons uit, wij hebben niet veel goeds te verwachten.