Wat is de betekenis van trappelen?

trappelen - Werkwoord 1. enige tijd beide voeten om de beurt een stampende beweging laten maken ♢ Rogge kneden was lastig en hij trappelde in de trog die op de grond stond totdat de deeg aaneenhing. Woordherkomst van het Middelnederlandse woord trappelen; kan worden opgevat als (freq...

trappelen - regelmatig werkwoord uitspraak: trap-pe-len 1. snelle beweging waarbij de voeten om de beurt worden opgetild en weer neergezet ♢ we stonden bij de bushalte te trappelen van de kou 1. ik sta niet te trappelen om ........

- ter plaatse trappelen, niet opschieten, pas op de plaats maken.

v., trantelje, trantsje, trip(pel)je, tripkje; (van paarden), triptraepje, trippeltrappelje.

...

(trappelde, heeft getrappeld), 1. in vlug tempo de voeten beurtelings oplichten en weer neerzetten (soms met enige kracht), in ’t bijz. om uiting te geven aan een aandoening: hij stond te trappelen van ongeduld; trappelen van koude; trappelende paarden; 2. in liggende houding de benen beurtelings optrekken en weer uitstr...

trappelde, heeft getrappeld; herhaald trappen: de paarden briesen en trappelen van ongeduld; de reiziger stond te trappelen van koude.

(trappelde, heeft getrappeld) [Iter. trappen] herhaaldelijk met de voeten op de grond trappen, stampen : hij stond te van ongeduld.

(trappelde, heeft getrappeld), 1. in vlug tempo stampvoeten, m.n. om uiting te geven aan een gemoedstoestand; van dieren: trappelende paarden; 2. in liggende houding de benen buigen en strekken: Tjarko lag te kraaien en te trappelen van plezier.