Wat is de betekenis van Tower?

[tauwer], de oude burcht van Londen, die in de 11de tot de 13de eeuw werd gebouwd. Tot 1509 was ze de residentie van de koningen van Engeland. Toen werd ze staatsgevangenis. Tegenwoordig museum en schatkamer.

getower, sien toor; bekoor.

toren; voormalig koninklijk paleis en staatsgevangenis te Londen.

I. boegseerder, sleper. II. toren; burcht, kasteel; a tower of strength, een „vaste burcht”; II. zich verheffen, (hoog) uitstekend (boven above, over)-, hoog opvliegen.

(Eng.), m., toren, kasteel te Londen, eert. staatsgevangenis.

voormalig fort te Londen, aan de Theems. Oudste gedeelte, White T., 1078 gebouwd. Thans kazerne, staatsgevangenis, museum en bewaarplaats van kroonjuwelen (in de Wakefield T., een der hoektorens); de overige zijn de Beauchamp T. en de Bloody T.. waar de terechtstellingen plaatshadden.

(tauë) (Eng.) m. toren; de Tower, oud versterkt kasteel ln Londen, vroeger staatsgevangenis.

voormalige citadel aan de oostzijde der City van Londen, aan de linkeroever van de Theems, is door wallen en grachten omgeven en beslaat een vierkante oppervlakte van 5,26 ha, met een vierkante toren op elke hoek. Op Towerhill, naast de tegenwoordige Tower, zijn resten van een Romeinse vesting gevonden. Bisschop Gundulf van Rochester bouwde...

m.; (Eng. letterl. toren): versterkt kasteel aan de Theems in Londen, gesticht door Willem den Veroveraar, 1066-’87, eertijds staatsgevangenis.