Wat is de betekenis van togen?

togen - Werkwoord 1. meervoud verleden tijd van tijgen ♢Wij togen ♢Jullie togen ♢Zij togen

(toogde, getoogd) gaan, trekken, zich begeven naar. Prins Laurent die naar de veemarkt toogt om de dierenbeulen daar hoogstpersoonlijk een lesje te leren. - DM, 02-12-2000. -laten zien, tonen.

1. Zich op weg begeven (naar-); trekken, gaan (naar-). Dan pas zullen de Europeanen naar de stembus togen, Knack 18/4/1973, p. 67. Zaterdag 20 november 1976 togen een 60-tal jongeren en jeugdvrijgestelden van verschillende centrales en gewesten naar Mechelen, Volksmacht 3/12/1976, p. 13. In Vlaanderen b.v. hebben we overal Mariakape...

(toogde, heeft getoogd), 1. (gewest., veroud.) trekken, slepen; 2. (bouwk.) de boogvorm geven aan een constructie; 3. een houtverbinding door een bepaalde plaatsing der gaten voor de verbindingspennen samentrekken; (ook) met nagels opsluiten.

('to:gәn)(toogde.heeft getoogd) 1.[~ tiegen) Veroud. Gew. trekken, slepen. 2. Bouwk. er de boogvorm aan geven: een konstruktie -.

...

Togen - (toogde, heeft getoogd), (gewest., veroud.) trekken, steepen; (bouwk.) een boog maken; (ook) met nagels opsluiten.

...

Togen, bw. gel. (ik toogde, heb getoogd), trekken, slepen; (bouwk). eenen boog maken; (ook) met nagels opsluiten.