Wat is de betekenis van Toenaam?

toenaam - zelfstandig naamwoord uitspraak: toe-naam 1. naam die aan een familienaam wordt toegevoegd als extra aanduiding van de persoon ♢ de toenaam van Jaap de Jong is 'de gelovige' 1. met naam en toenaam ...

(de, -namen) bijnaam, meestal spotnaam. Wie het in zijn hoofd haalt in Bilzen te sluikstorten, komt met naam en toenaam in het infoblad van het Zuid-Limburgse stadje. - DS, 28-02-2003.

1. naam die aan de doopnaam of familienaam van een persoon wordt toegevoegd om deze te kwalificeren of om hem te onderscheiden. 2. naam die voor de eigenlijke naam in de plaats gegeven wordt op grond van een kenmerkende eigenschap, vaak als spotnaam.

Naam die de plaats inneemt van iemands eigenlijke naam, meestal als spot- of scheldnaam: bijnaam. Het zal wel van wege deze eigenaardige manier om zijn blik te richten zijn, dat het volk van Halle notaris Caloen ‘de kreeft’ noemt. Deze toenaam houdt trouwens hoegenaamd niets kwetsends in, want de kreeft is algemeen geliefd om zijn royal...

s., tanamme.

m. (...namen), naam die aan de doopnaam of familienaam van een persoon wordt toegevoegd om deze, meermalen in prijzende of misprijzende zin te qualificeren of om hem te onderscheiden: de naam Boekenogen is een toenaam met de betekenis: iem. met beukenootkleurige ogen; met naam en toenaam, de naam voluit; (oneig.) volledig, zonder iets...

m. toenamen (bijnaam; naam, welke aan de voor- of familienaam is toegevoegd), b.v. Willem de Zwijger; alles zeggen, met naam en toenaam, in bijzonderheden.

→ Bijnaam.

('toe) m. (...namen) bijnaam. ➝ naam.