Wat is de betekenis van toeken?

toeken - Werkwoord 1. (in een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van toekennen ♢... dat ik toeken

1. Kloppen, inz. van het hart. Het zweet stond hem in grote droppels op het voorhoofd en zijn hart toekte geweldig, CLAES 1955, 89. Hoe kan een mens nu dedju toch zo stom zijn, dacht ik in mijn eigen. Mijn hert toekte lijk een wekker die afloopt, CLAES 1960, 51. 2. Slaan; in ’t bijz.: (iem.) slaag geven, afranselen. Hij weet zelf niet hoe h...

toegeken, toewys, skenk; beloon.