Wat is de betekenis van tijdrekening?

tijdrekening - Zelfstandignaamwoord 1. een telsysteem om te kunnen werken met het verschijnsel van de voortdurende opeenvolging van gebeurtenissen ♢ Elke cultuur kent zo zijn eigen tijdrekening, vaak gebaseerd op regelmatige verschijnselen aan het firmament. Woordherkomst Samenstelli...

Zie Kalenders.

De tijd tussen twee opeenvolgende hoogste standen van de zon aan de hemel (bovenculminatie) noemt men de ware zonnedag. Deze tijdsduur is in de loop van het jaar aan duidelijke schommelingen onderhevig; daarom werkt men met een fictieve „middelbare zon”, die volkomen gelijkmatig langs de equator loopt. De tijd tussen twee opeenvolgende...

...

v. (-en), wijze waarop men de tijd indeelt en van een zeker punt af begint te rekenen; chronologie, jaartelling: de Christelijke, Joodse, Mohammedaanse tijdrekening.

v. tijdrekeningen (wijze, waarop men de tijd indeelt en v. e. zeker punt af begint te rekenen; jaartelling in de geschiedenis): tijdrekening van betaling, (handel) berekening, die de nieuwe vervaldag leert bepalen, wanneer enige op verschillende tijdstippen vervallende geldsommen niet op de eenmaal bepaalde tijd maar vroeger of later ineens worden...

→ Kalender.

Jaartelling of aera. I. Algemeen T. is een ononderbroken, bij een bepaald tijdstip (➝ Epoche) beginnende reeks van jaren, die van dat tijdstip af geteld worden. Als zoodanig koos men een opvallende gebeurtenis, bijv. een troonswisseling. Van daar af werden de regeeringsjaren van den heerschenden vorst geteld. De vroegste tijdrekeningen van langeren...

('tijt) v. (-en) wijze waarop men de tijd indeelt en van een zeker punt af begint te rekenen: de kristelijke, de Joodse, ds mohammedaanse -; van betaling, berekening wanneer men zal moeten betalen, doordat zekere geldsommen niet op de bepaalde tijd werden afgedaan. Syn. jaartelling. Enc. Voor hun tijdrekening trachtten de ouden de omloop der m...