tiest (tist)
Ter aand. van een mannelijk pers. met pejor. connotatie: malle vent, kwibus, kwast, gek; veelal in verb. als rare, vieze tiest. Het zijn wij die niet deugen. Wij zijn artiesten, viezetiesten, buitenbeentjes, hippies, beatniks, provo’s. Wij passen niet in een fatsoenlijke demokratische zogezegde welvaartsstaat, BOON 1977, 32.
