Wat is de betekenis van Tampen?

tampen - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord tamp

Uiteinde van een touw.

geslachtsgemeenschap hebben met: Ze (ontmoet) ... een gozer, die haar mee naar z’n flat neemt. Dan probeert hij haar te tampen, P. Paul 43.

Van een klok: kleppen. Het torenklokske tampte over de daken de bosschen en de vogels wakker, CLAES 1933, 165. Haar stem is klaar als edel kristal, als ze ... boven het geheimzinnig tampen van de stormklok uitroept: «Ik ben gereed. Helpt me, moeder, vader zaliger...», BLOMMAERT 1945, 147. Het tampen van de middagklok heeft pas opgehou...

(tampte, heeft getampt), (Zuidn.) kleppen, zo luiden, dat de klepel maar aan één kant op de klok slaat: spoed u, de mis is (heeft) al getampt.

tampte, h. getampt (klankn. de klok maar aan één zijde met de klepel raken, kleppen inz. Z.-N.): Z.-N. het tampen der beeklok.

('tampən) (tampte, heeft getampt) [< tamtam] kleppen : het van de klok voor de mis.

(tampte, heeft getampt), (gew.) kleppen, zo luiden dat de klepel maar aan één kant op de klok slaat.

Tampen - (tampte, heeft getampt), (Zuidn.) zoo luiden, dat de klepel maar langs een kant op de klok slaat: spoed u, de mis is al getampt.