Syncoperen
ww [Fr. syncoper] 1 (muz.) syncopen toepassen, aanbrengen in; 2 (taalk.) een klank in een woord weglaten; 3 [vgl. Lat syncopare = bezwijmen] flauwvallen, bewusteloos geraken, bezwijmen.
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
ww [Fr. syncoper] 1 (muz.) syncopen toepassen, aanbrengen in; 2 (taalk.) een klank in een woord weglaten; 3 [vgl. Lat syncopare = bezwijmen] flauwvallen, bewusteloos geraken, bezwijmen.
Van Dale Uitgevers (1950)
(syncopeerde, is en heeft gesyncopeerd), (<Fr.), 1. (taalk.) (van een klank in het binnenste van een woord) weglaten, uitstoten: 2. (muz.) syncopen aanbrengen in: jazz-muziek is sterk gesyncopeerd.
M. J. Koenen's (1937)
gesyncopeerd (een klank in het binnenste van een woord uitstoten): in aard(e)appel is de e gesyncopeerd; gesyncopeerde woorden als aardappel.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
(syncopeerde, heeft gesyncopeerd), 1. een klank in een woord weglaten, uitstoten: in vleermuis is een d gesyncopeerd; 2. (muziek) syncopen aanbrengen in: jazzmuziek is sterk gesyncopeerd.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: