Wat is de betekenis van Stuiveling?

v., als voorwerpsn. m. (-en), bevroren en daardoor vermolmde turf.

Zie L. J. van Essen.

Stuiveling - zie J. L. van Essen.

v. (door vorst vermolmde, bevroren turf).

Garmt, Ned. letterkundige, *21.12.1907 Stroobos. Stuiveling studeerde Nederlands te Groningen. In 1934 promoveerde hij op Versbouw en ritme in de tijd van ’80, in 1951 werd hij buitengewoon hoogleraar taalbeheersing te Amsterdam en in 1956 hoogleraar Ned. letterkunde (tot 1972). Vanaf 1945 was Stuiveling actief in een groot aantal functies: v...

Stuiveling - v. bevroren en daardoor vermolmde turf.

Stuiveling, (-en), bevrozen en daardoor vermolmde turf.