Wat is de betekenis van strengen?

strengen - Werkwoord 1. verbinden strengen - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord streng Woordherkomst afgeleid van streng met het achtervoegsel -en

Touwdeel van ineengeslagen garens.

Strengen - je moet niet over de strengen slaan: je moet geen gekke dingen doen,je moetje boekje niet te buiten gaan (Ned.-Indië). Volgens de voorschriften vande artillerie moesten de paarden tussen destrengen blijven. Indien een paard over destrengen sloeg, dan kon het niet goed vooruitkomen. Strietsen iets ritselen; met dit doel ergens rondlopen....

zijn stevige touwen (soms kettingen), waarmee het tuig van het paard wordt bevestigd aan het werktuig, dat moet worden getrokken.

v., strangje, stringje.

aanspannen.

I. STRENGEN (strengde, heeft gestrengd), (veroud., nog gew. in Z.-Ned.) tot strengen winden. II.STRENGEN (strengde, heeft gestrengd), 1. (w. g., overg.) stijf aanhalen, straktrekken; 2. (onoverg.) strenger worden, van of ten opzichte van het weer of de koude : (spr.) als de daagjes lengen, gaan de nachtjes strengen.

strengde, h. gestrengd (den. van streng = koord: strak aanhalen).

(strengde, heeft en is gestrengd), (weer, kou) strenger worden: (spr.) als de dagen lengen, gaan de nachten —.