Wat is de betekenis van stilstand?

stilstand - Zelfstandignaamwoord 1. bewegingloosheid 2. het ophouden van een ontwikkeling, beweging of werking Woordherkomst samenstelling van stil en stand

stilstand - zelfstandig naamwoord uitspraak: stil-stand 1. toestand waarin iets niet beweegt ♢ de auto kwam tegen de boom tot stilstand 1. stilstand is achteruitgang [om op hetzelfde niveau te blij...

(de, -en) halte van een trein: de trein heeft stilstanden te Brussel Noord, Brussel Centraal, Brussel Zuid, Gent Sint Pieters en Brugge

die ophou van ‘n beweging; rus, kalmte; staking.

s., stilstân; tot — komen, yn ’e bidar(r)ing komme.

...

m., 1. bewegingloze stand of staat: men was het toen niet eens over de stilstand of de beweeglijkheid der aarde; 2. onderbreking of beëindiging van een voortgang of een ontwikkeling: een wagen tot stilstand brengen; stilstand in promotie; er treedt een tijdelijke stilstand in de groei op; stilstand in de handel,...

m. (het ophouden met een beweging, het zonder beweging zijn; rust, kalmte): stilstand in zaken, tot stilstand brengen; zie wapen stilstand.

('stil) m. (-en) het stilstaan 1. (1): een wagen tot brengen. 2. (2): in de handel; zaken in -; van wapenen of wapenstilstand.