Wat is de betekenis van stabiliteit?

stabiliteit - Zelfstandignaamwoord 1. een situatie waarin zonder verstoring geen verandering zal plaatsvinden. Dit kan zowel een maatschappelijke, psychologische alsook een natuur- of scheikundige betekenis hebben (dit is de definitie van statisch) 2. het vermogen van een dynamisch systeem om in de gewenste evenwichtsstand terug te ko...

Evenwicht in een bouwconstructie dat niet door een willekeurige kleine kracht blijvend kan worden verstoord.

stabiliteit - zelfstandig naamwoord uitspraak: sta-bi-li-teit 1. het duurzaam, niet veranderlijk zijn ♢ het onderwijs heeft stabiliteit nodig 2. het stevig of sterk zijn ♢ de stabiliteit van dit...

[Lat. stabilitas] standvastigheid, bestendigheid, duurzaamheid.

Zie: verticaal evenwicht (in de atmosfeer)

stabiliteit - De eigenschap niet makkelijk mee te geven, te verslechteren, uiteen te vallen of op een andere manier te veranderen.

stabiliteit kan gezien worden als de tegenhanger van flexibiliteit en geeft dus weer in welke mate processen en systemen in de tijd gelijk blijven. In een organisatie is een zekere mate van stabiliteit noodzakelijk om de continuïteit en de eigen identiteit te kunnen waarborgen.

Stabiliteit - bij een rechtop drijvend voorwerp het vermogen om, na door invloed van buitenaf tot helling te zijn gebracht, weer tot de oorspronkelijke evenwichtstoestand terug te keren. Het ontstaat doordat bij helling het drukkingspunt F zich zodanig zijdelings verplaatst, dat de opdrijvende kracht in F en het gewicht in het zwaartepunt G te zame...

duurzaamheid, bestendigheid.