Wat is de betekenis van snoeren?

snoeren - regelmatig werkwoord uitspraak: snoe-ren 1. heel strak vastbinden ♢ de riem zat om haar middel gesnoerd Regelmatig werkwoord: snoe-ren ik snoer jij/u snoert ...

zie ooftbomen.

v., snuorje, ynriuwe, fiselje; iem. de mond —, immen de mûle teamje, de bek bine.

(snoerde, heeft gesnoerd), met een snoer (ver)binden of vastmaken: een rijglijf vaster snoeren; — honden snoeren, koppelen, met een touw aaneenbinden; iem. de mond snoeren, tot zwijgen brengen.

eenvoudige kweekvorm van appel-, perenen druivenboom, bestaande uit één hoofdtak, waarop het vruchthout is geplaatst; z Leibomen.

snoerde, h. gesnoerd (aan een snoer rijgen); zegsw. de mond snoeren; zie mond.

('snoerən) (snoerde, heeft gesnoerd) 1. met een snoer dichtmaken : een beurs-; een korset nauw → mond, oor. 2. aan een snoer rijgen : koralen -.

...

SNOEREN - (snoerde, heeft gesnoerd), rijgen aan een snoer (koralen enz.); — koppelen: honden snoeren (door een touw aaneenbinden); — (fig.) iem. den mond snoeren, tot zwijgen brengen.