Wat is de betekenis van slabakken?

(begin 20e eeuw) (jeugd) luieren. • Woorden als lollig en reuve-klein werden door ouders van 1920 met evenveel verbazing begroet, als nu lullig en poepie-ruig. Cissy van Marxvelt, schrijfster van vele aanschaffertjes vóór W.O.II, legde de hippe chicks in haar boeken ook een bepaald jargon in de bekjes. Van woorden als slabakken (...

betekenis (hier:) slecht lopen uitspraak [sla-bak-kuhn] citaat "De bemiddelaar van de Verenigde Naties voor Syrië, Lakhdar Brahimi, heeft de slabakkende gesprekken tussen de Syrische oppositie en regering in Genève stopgezet. Er zijn voorlopig geen plannen voor nieuwe onderhandelingen." Bron: VN-onderhandelaar Brahimi stuurt...

slabakken - Werkwoord 1. lui zijn, het werk versloffen ♢ Nou aan je werk, je hebt genoeg geslabakt! Woordherkomst Cf. Russisch слабак.

slabakken - regelmatig werkwoord uitspraak: sla-bak-ken 1. niets doen, niet doorwerken ♢ je hebt de laatste tijd behoorlijk geslabakt Regelmatig werkwoord: sla-bak-ken ik slabak jij/u sl...

verflauwen Snel even over en weer om bij Renate weer enig optimisme op te doen, gauw weer naar huis om het terstond weer kwijt te spelen: dat was Carmiggelts oude dag. Daardoor ging uiteraard de verhouding met Rubinstein slabakken. Tot bleek dat Carmiggelt zich zo had uitgesloofd voor zijn vrouw, dat hij zijn eigen verergerende diabetes...

m.b.t. leerling/economie/gezondheid (slecht presteren, er slecht aan toe zijn, in slechts staat verkerend). De slabakkende regeringsformatie. Krantenkop: Slabakkend vertrouwen nekt Europese beurzen.

slabakken - Grote schalen voornamelijk bestemd voor het serveren van salade. Ook kleine schaaltjes voor porties salades voor één persoon.

Van zaken, m.n. van ondernemingen, bedrijven enz.: slecht gaan, kwijnen, verflauwen, verslappen; ook in onpers. gebr.: het slabakt daar. Door die supermarkt zijn al die klein winkeltjes beginnen te slabakken, Gehoord te Boom sept. 1977. Opm.: In de standaardt. wel van pers.: niet ópschieten, niet voortmaken.

(slabakte, heeft geslabakt), 1. niet flink arbeiden, niet voortmaken: hij begint te slabakken; in alles slabakt hij, niets meer pakt hij flink aan. 2. verminderen, afnemen: de wind begint te slabakken. 3. (Zuidn.) slecht gaan, kwijnen: zijn bedrijf viel aan ’t slabakken.