Wat is de betekenis van Selenium?

...

o., chemisch element (Se) uit de zesde groep van het periodiek systeem, een in de natuur niet vrij voorkomende, maar in verbindingen zeer verbreide, aan zwavel verwante stof.

(Se, 34) Chemisch element, een in de natuur niet vrij voorkomende, maar in verbindingen zeer verbreide, aan zwavel verwante stof. Het element werd in 1817 ontdekt door de Zweedse scheikundige J.J. Berzelius (1779-1848). Aanvankelijk werd het verwisseld met tëüurium (zie daar). Ter onderscheiding van dit element noemde men het naar de maa...

[naar Gr. selènè = maan, naar analogie van tellurium (van Lat. tellus = aarde)] chem. element, metaal, symbool Se, ranggetal 34.

(Se), niet-metaal dat zich vormt uit seleniumdamp (als een groen poeder) en bij het smelten van seleniumverbindingen (als een loodgrauwe massa). In de laatste vorm heeft het een opmerkelijk goed geleidingsvermogen voor de elektrische stroom: in het duister slechts gering, bij belichting ongeveer 1000 maal sterker. Daarom wordt het selenium gebruikt...

scheikundig element, gelijkend op zwavel

symbool Sc, atoomgew. 79, s.g. 4,8, is het element met rangnummer 34 in het periodiek systeem. Het komt slechts in geringe hoeveelheden in de natuur voor. Het kan in verschillende modificaties voorkomen, o.a. in de metallieke toestand. Hierin geleidt het de electriciteit, terwijl het geleidingsvermogen sterk afhankelijk is van de hoeveelheid licht,...

(Se, 34). (Gr. selênê = maan). In 1818 ontdekt door Berzelius (1779-1848) in het slik van een zwavelzuurfabriek. Het was aanvankelijk verwisseld met tellurium. Ter onderscheiding van dit element, dat naar de aarde was genoemd (→ tellurium), noemde de ontdekker het nieuwe element naar de maan.

zie Seleen.