Wat is de betekenis van Sedimentatie?

Sedimentatie is het bezinken van vaste deeltjes in een vloeistofsysteem als gevolg van de zwaartekracht.

[v. Lat. sedimen = bezinksel, van sedere = zakken, zinken] proces van afzetting; proces van bezinking.

afzetting; bezinking

afzetting van door water, ijs of wind meegevoerd materiaal, zoals slib, zand en stof (bij de waterzuivering: het opzettelijk doen → bezinken van verontreinigingen in bezinkingstanks). Sedimentatie uit water en wind vindt meestal plaats als de deeltjes door de afnemende wind- of watersnelheid te zwaar worden om meegenomen te worden. Sedimentati...

(L., sedimen = bezinksel), bezinkingsproces van deeltjes (ongelijk in grootte) in vloeistof. In de geologie datgene wat door stromend water, wind of voortschuivend ijs wordt afgezet.

afzetting van vaste deeltjes: vorming van aardlagen

(geol.) Proces, waarbij sedimenten uit het water of de lucht worden afgezet. Bij de s. door water speelt vooral de grootte en het s.g. van het sediment een grote rol. Snel stromend water kan veel grotere en zwaardere delen vervoeren dan langzaam stromend water. Door verschil in stroomsnelheid van het water ontstaat dus een verschil in s. De kleinst...

v., wijze waarop zich voldoende sedimenten gevormd zijn.

(geol.) is het → afzetten van zwevende vaste deeltjes in de lucht of in het water. Door verandering van stroomsterkte en windsterkte zal de grootte der gesedimenteerde deeltjes varieeren, waardoor een gelaagdheid der afzettingen kan optreden. → Sleepkracht. Over uitgestrekte gebieden heeft de sedimentatie plaats in nagenoeg horizontale la...

v., 1. afzetting; wijze waarop sedimenten gevormd zijn; 2. (scheikunde) bezinking; het doen ontstaan van een bezinksel. Bij sedimentatie onderscheidt men bij klastisch materiaal het milieu waarin de afzetting heeft plaatsgevonden (marien, fluviatiel, glaciaal, eolisch). Sedimentatie van organogeen en chemisch materiaal vindt m.n. binnen hun specif...